Hoewel een deel van Oud-Zevenaar bij een overstroming door de Rijn verzwolgen moet zijn, werd de kerk behouden. Bij deze ramp bleef het niet. Tijdens de tachtigjarige oorlog had de kerk het zwaar te verduren, de torenspits werd in brand gestoken en verwoestte bij haar val het kerkgebouw. Na 1583 werd gestart met de herbouw van de kerk, maar het zou tot 1866 duren voor de kerk haar oorspronkelijke vorm van 1350 weer had verkregen. De kerk heeft eeuwenlang een belangrijke rol gespeel bij de Mariaverering als bedevaartsoord voor pelgrims. De grote trekpleister was Madonna met kind.

Het was H.B. Meyer die in 1850 de van oorsprong met riet bedekte koren- en pelmolen bouwde. Al na twee jaar moest hij de molen verkopen. Sindsdien is de molen in het bezit van de familie Pijnappel. De Pijnappels grossierden omstreeks 1900 in molens. Ook de windmolens van Babberich, Ooy, Duiven, Pannerden, Klarenbeek en Posterenk waren in hun bezit. Wat je noemt een echte molenaars- en bakkersfamilie. De vijfde generatie, Jan & Henriëtte Pijnappel, gooide het roer om en richtte zich op het malen van veevoeders. Toen deze activiteit wegviel concentreerde het molenaarsechtpaar zich op de exploitatie van de molen en de grutterij. In 2014 droegen zij het stokje over aan de huidige beheerders Frits en Maaike Botter.