Opnieuw een goed wijnjaar
De mussen vielen spreekwoordelijk van het dak, op Marktplaats verschenen meer hits bij airco’s dan bij gratis, de Amsterdamse bruggen vertoonden uitzettingskrampjes, maar Leon Masselink, die was in zijn sas. “Net als 2018, kan ook 2019 weleens als goed wijnjaar de boeken ingaan. Die lange warme droge periode geeft hoop voor een fantastische opbrengst. De druif bevat weinig vocht, heeft veel schil en ontwikkelt daardoor een geconcentreerde smaak. Dat zien we graag. Voor ‘Eureka’ is het nog wat te vroeg. Als de pluk geslaagd is, de cuvées mooi in evenwicht zijn en de wijn zich optimaal lijkt te ontwikkelen, dan pas zeggen we ‘Yes!’ Voor het zover is…..voorlopig wekelijks 14.000 druivenstokken controleren.”
Onbesuisd
“Vanaf het moment van aanplant van druivenstokken is het poot aan spelen. Na de grote zomersnoei is het elke week buffelen om de druivenstokken in toom te houden. De druif is een wilde jongen als het om groei gaat. De ganse zomer zijn we bezig met bijsturen: blad weghalen, scheuten leiden, dieven (ongewenste scheuten in bladoksels) verwijderen, planten toppen. Elke maandag beginnen we bij stok 1 om aan het einde van de week bij stok 14.000 te stoppen. De week erop draaien we hetzelfde programma.”
Wars van bitter
“Aan krenten doen we niet. Onze beste vrucht is een kleine druif, vochtarm, met lekker veel schil voor een goed aroma. Na weken wijngaardwerk, dan is het eind september / begin oktober, komt de pluk in zicht. Met een grote groep vrijwilligers klaren we die klus. Voor de plukkistjes gevuld worden, zijn we gespannen voor het juiste startmoment. Dat luistert nauw. Net voordat de druiven dreigen te verrotten, zijn het ware smaakbommetjes. Dan gaat de pluk van start. Een beetje rot, zo’n 1 – 2% rot op het totaal is wenselijk; alles voor de smaak. Vervolgens kneuzen we de druiven machinaal, steeltjes eruit, die zorgen voor een ongewenst bittertje.”
Meten is weten
“Na het kneuzen is het tijd om te persen. Met uitzondering van de most (geperst maar nog niet vergist druivensap) van de Souvignier, een witte druif, die op hout wordt gelagerd, gaat het druivensap in roestvrijstalen vaten voor verdere rijping (alcoholische gisting). In de periode dat de most zich ontwikkelt tot wijn zijn we voortdurend aan het meten. Van de most bepalen we het gehalte aan suiker (beïnvloedt het alcoholpercentage), zuren (haast nog belangrijker dan suiker), pH, gist en temperatuur. Wijnmaken is geen rigide proces; de ontwikkeling van het druivensap maakt dat we onze plannen voortdurend bijstellen.”
Lekker proeven
“Als we aan het bottelen toe zijn, is het tijd om de cuvées te bepalen. Dat doen we met een proefgroepje van ca. 10 personen. We mengen wijnen uit verschillende vaten en proberen zo de mooiste wijncombinaties te maken. Alle assemblages zijn toegestaan mits we geen sap van witte en rode druiven mengen. Dat is ten strengste verboden in de wijnwet.
Dat proeven is wel een dingetje. Gezellig, dat zeker, maar niet makkelijk. Probeer maar eens te omschrijven wat je proeft. Herken je zoet, zuur en bitter? Al na zo’n vijf of zes wijnen vervlakt de smaak. Dan is er nog verschil in beleving. Geeft de ene proever een bepaalde smaakcombinatie een hoge ranking, krijgt diezelfde combinatie bij een andere proever even zo vrolijk een compleet andere beoordeling. Soms moeilijk, soms makkelijk, we komen er altijd weer uit.” Dat het lukt getuigen de 10 wijnen die Leon en Magda Masselink inmiddels in hun assortiment hebben: mousserend, wit, rood en rosé.
Toekomst
Het gaat goed met het bedrijf. Zo goed dat er al stilletjes gedroomd werd over uitbreiding naar drie- of vierdubbel zoveel druivenstokken. Die plannen heeft Leon inmiddels laten varen. Het woord van de toekomst is nu kwaliteit. “Nog betere wijnen maken en zo de wat behoudende wijndrinker overtuigen dat Nederlandse wijnen het genieten meer dan waard zijn. Daarnaast werken we aan een bourgondische oase op en rond ons bedrijf waar het goed trouwen, rouwen, feest vieren en genieten is. In exclusiviteit ligt onze uitdaging voor de toekomst.”
